donderdag 28 april 2011

Vrouwen hebben nooit genoeg...

...tassen! (ok, en schoenen, maar daar gaat dit bericht niet over)


Mijn nichtje is 9 maanden ouder dan ik. Wij trokken vroeger altijd veel met elkaar op. Haar dochtertje is weer 9 maanden jonger dan Loïs. Helaas wonen we niet zo dicht bij elkaar in de buurt. Zij wonen in de buurt van Alkmaar, wij vlakbij Delft. En als je geen rijbewijs hebt, zoals ik, is dat echt een wereldreis. Laatst werd het kleine nichtje 1 en het grote nichtje verjaarde iets later ook. Dus eindelijk weer een bezoekje en reden voor kadootjes! Voor het kleine nichtje maakte ik een echt kleine-dametjes-cadeau; een omkeerbaar tasje. Het gekleurde stofje was oorspronkelijk een placemat, die ik bij een of andere euro-winkel op de kop tikte voor wel 11 cent!! De andere kant is een ongebleekte katoen waar ik met de naaimachine patroontjes op 'borduurde' in fluo-roze en oranje. 

Haar moeder kreeg een omkeerbare schoudertas. Diezelfde gebleekte katoen, maar dan geborduurd met blauw-grijs en blauw garen. Aan de andere kant blauw. Want mooi blauw, is niet lelijk. Let niet op alle kreukels, het was nog niet gestreken.

2 opmerkingen:

  1. Tja, tassen je kunt er inderdaad nooit genoeg hebben. Heerlijk van alle kleuren èèn en dan moeten ze wel een leuk prijsje hebben, dan mag het hè :-) Wat gezellig dat je me komt volgen.
    Ons meisje heet trouwens ook Loïs, grappig.
    Heerlijk crea ben je ook, wat een gave poefs heb je al gemaakt...super.

    Groetjes Jolanda.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een lieve reactie, dankjewel! Grappig inderdaad dat jouw dochter ook Loïs heet. Je hoort het niet ontzettend vaak. Spreek je het ook zo uit of als Lojs?

    BeantwoordenVerwijderen