Still alive!

Het was hier stil. Heeeel stil. Slechte start voor een beginnende blogger. Het excuus is, hoe kan het ook anders, drukte. Ik ben bijna geen seconde thuis geweest. Met het prachtige paasweer hebben wij heerlijk in het Delftse Hout vertoefd. Loïs vermaakt zichzelf nooit zo goed, ze wil altijd 'samen mama!'. Maar ik heb ontdekt wat de truc is. Neem het kind ergens mee waar water en zand is en je hebt er geen kind aan. Eerst naar de kinderboerderij daarna de waterspeeltuin. Het kind vulde emmertjes met water, gooide zand in het rond, zat in door anderen gegraafde kuilen, at appel die knisperde tussen haar kaken (ach, zand schuurt de maag) en had voornamelijk de hele tijd een grote glimlach op haar gezicht. Ik ook, want ik keek toe vanaf mijn handdoekje in de zon. De vrije momenten die ik had, kluste ik een tas voor mijn nichtje, een tas en een rokje voor haar dochtertje, een verse stapel rokjes voor buurmeisjes en een tas voor mijn moeder. Vanavond heb ik een lekker avondje thuis gepland, dus ik kom weer volop terug (ik was er pas net...) in blogland!