Plezierig Paars Pluis?

Dit is wat mij gisteren bezighield, terwijl mini haar tukje deed. Met zonnebril, sandaaltjes, haakwerkje en glas koude limo. Het was voornamelijk genieten. Ik zou graag in deze positieve sferen blijven, maar helaas; er waren ook een hoop frustraties. En dat is te danken aan dat pluizige paars wat op de foto te zien is als je goed kijkt. Het ziet er plezierig pluizig uit. Maar dat pluizige maakt het tot een ware hel. Ik ben bezig met een retro-ogend dekentje, gemaakt van wat grote granny-squares. Gemaakt van restjes wol. Dat paars, daar had ik wat te weinig van, bleek. Dus ik wilde wat vierkanten uithalen en minder stokjes haken, opdat ik net genoeg zou hebben. Haken met dat paars was al geen pretje, maar dat uithalen was helemaal een ramp! Je ziet niet waar je in steekt (hebt gestoken) dus de draad zit regelmatig door een ander deel van de draad heen. Ik heb geknipt en geknoopt. En na een uur pluizig en voornamelijk POKKEpaars uithalen, kon ik eindelijk verder.. Als iemand ooit nog ziet dat ik pluizig garen wil gaan gebruiken; 'HOU ME TEGEN!'. Nu ga ik op de bank, heel zen, verder aan mijn dekentje.

Edit: Ik ben nu helemaal niet zo zen meer, want ik heb ook nog eens ontdekt dat ik, dankzij datzelfde paars, bij 2 vierkanten wat foutjes heb gemaakt. En die waren al helemaal af. Dat wordt dus nog meer uithalen. Zucht...

MIJ!!

                                     

    

Bij het zien van het poefje voor haar vader, werd Loïs wild. Hij mocht hem niet meenemen, ze werd woedend. 'MIJ! MIJ! MIJ! MIJ!' was het. Dit weekend was ze bij haar vader, dus had ik mijn handen vrij. Gisteren flink gesopt en opgeruimd, zodat ik vandaag de hele dag kon knutselen. Prachtig weer. Dus voor haar heb ik in het zonnetje een poef/woonkussen zitten haken. Voornamelijk grijs, met daardoor heen garen in alle kleuren van de regenboog. Hij is van een flink formaat (ca 65 cm doorsnede) en expres niet helemaal rond (door de binnenhoes wat hoekiger te maken) dat geeft een wat speelser effect.  Gelukkig viel hij in de smaak. Ze sleept hem direct van hot naar her, ging er op zitten, liggen en rolde ermee door de kamer. En uiteraard het inmiddels bekende 'MIJ!!'. :)

   

With love..

Loïs is momenteel in de ban van klooien met papier en toebehoren. De hele dag wil ze ‘sgijven’, ‘veffen’ en ‘teken’. Als we boodschappen gaan doen wil zij ook een lijstje maken. Als ze een potlood ziet is het ‘MIJ!!!!!’. Ware moeder als ik ben, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om al haar creaties richting prullenbak te sturen, maar om ze nou doelloos in een doos te stoppen? De mooiste blijven uiteraard bewaard en ja, ik geef toe, de simpele krabbels verdwijnen toch echt naar een plek waar wij nooit komen. Maar al die andere maaksels? Daar moet ik wat mee. In haar verfschilderijen zitten namelijk best mooie kleuren combinaties. Vandaag tijdens het koken, deed ik een poging. Deze kaarten zijn het geworden. Best tevreden, maar nog niet helemaal perfect. Ik wilde ze eigenlijk stempelen, maar mijn stempels bleken onvindbaar. Daarom maar bombrief-style.



PIEF PAF POEF

Een jaar of 2 geleden viel mijn oog op de gebreide poefjes van Christien Meindertsma. (http://www.christienmeindertsma.com/index.php?/projects/urchin-pouf/) ZO mooi! Helaas vielen deze iets (zeg maar gerust HEEL VEEL) buiten mijn budget, dus wilde ik zelf wel aan de slag. Eerst maar eens een patroon zoeken. En dat bleek makkelijker dan gedacht; op http://www.pickles.no/ vond ik wat ik zocht. Sindsdien heb ik er al een heel aantal, zij het met enige aanpassingen, gemaakt. Zo maakte ik afgelopen zaterdag deze grijs-rode variant, als onderdeel van een housewarming cadeau voor de vader van mijn lieve Loïs.

Voorstellen

(via MyArtSpace.com)





Na een aantal jaren van het lezen op andere blogs, is het nu toch echt tijd voor 1 van mijzelf. Ik zal me eerst eens even voorstellen. Ik ben LA Love, in het echte leven ook wel Judith genoemd. 26 jaar jong en al 26 jaar in de bloei van mijn leven. Moeder van de aller prachtigste dochter van bijna 21 maanden. Al sinds jongs af aan ‘aan de knutsel’. Ooit studerend geweest aan de kunstacademie; interieurarchitectuur. Daar weg gegaan, maar het ‘creëren’ is nooit weg gegaan uit mij. Overal vind ik inspiratie; op internet, op straat, in de natuur, in tijdschriften, musea en in de tekeningen van mijn mini. Die mini is ook degene die de naam LA Love verzorgde. Het eerste deel zijn haar initialen. Maar ook; in LA kan alles, niets is te gek. Ik ben altijd en eeuwig bezig met ‘maken’. Dingen verbouwen, verbeteren of verleuken. Dat laatste woord wil overigens wel eens 1 letter veranderen. Dan wil die ‘l’ ineens plaatsmaken voor een ‘n’. ;) Daar leer je dan weer van denk ik maar. Ik ben altijd bezig met draad en stof. Gebreid, gehaakt, genaaid. Of hout; ook mooi. Papier; ik moet toch wat met alle creaties van mini. Want weggooien, da’s zonde. Kortom, geen grenzen aan alles wat zich door mij een nieuw uiterlijk kan laten aanmeten.

Ik hoop dat ik met deze blog net zo inspirerend kan zijn voor jullie als jullie altijd voor mij. En stiekem dat het voor mij een steuntje in de rug is om meer projecten tot een (goed) einde te brengen. Dat het maar een hoop creativiteit voort mag brengen voor menigeen! J

Zo. Nu eerst maar eens uitzoeken hoe blogspot werkt, want hierin ben ik toch echt een leek. J

LA Love